Tijdelijke tentoonstelling: vernuftige voorwerpen uit de Tweede Wereldoorlog

NICOLE SPAANS BLOGT  Het is een terugkerend fenomeen in een museum: de tijdelijke tentoonstelling. Hoe gaat het in z’n werk?

We kiezen een thema, doen onderzoek, gaan op zoek naar voorwerpen in de eigen collectie, maar ook daarbuiten. Bedenken een bijbehorend educatief programma. En dit keer ontwikkelen we er zelfs een theaterwandeling bij. Ook niet onbelangrijk: het fondsen werven. We schrijven een projectplan, maken een begroting en een dekkingsplan. En hopen dan dat onze aanvragen gehonoreerd worden. Want een afwijzing betekent een gat in de begroting dat weer met veel kunst- en vliegwerk gedicht moet worden. We bedenken samen met een tentoonstellingsontwerper en een grafisch ontwerper hoe we de objecten en verhalen het beste kunnen presenteren.

Dan nog de communicatie. We maken een poster en een flyer die wordt verspreid, schrijven een persbericht voor kranten, radio en tv. Als de media het nieuws oppakken, trekken we de aandacht en komen er weer meer, en hopelijk ook andere, bezoekers naar het museum. Want om hen is het tenslotte allemaal te doen. We maken een tentoonstelling voor de bezoeker. Voor de individuele bezoeker, voor families, voor scholen. Op een onverwachte manier belichten we een onderwerp, zodat je tijdens een bezoek weer eens met andere ogen kijkt naar, in dit geval, de Tweede Wereldoorlog. Je vertelt je bezoekers iets dat ze mogelijk nog niet wisten, je verrast ze, intrigeert ze. Confronteert ze met dilemma’s uit het verleden. Laat ze in een wereld stappen die anders is dan de onze. Maar legt ook de link met het heden.